Treasury Travel – individuele rondreis door Peru

Studiereis Zuid Peru
Machu Puchhi Peru rondreis
Machu Picchu tijdens individuele rondreis door Peru

Cynthia’s studiereis Peru- mei 2007

Individuele rondreis door Peru – deel 1

Door te reizen verleg je je grenzen

Peru was mijn eerste verre reis, al snel had ik door dat reizen heel veel met je doet. Je persoonlijke ontwikkeling gaat hard, grenzen worden op rap tempo verlegd, de wereld is een groot speelterrein. Zoveel moois dat valt te ontdekken en dit was nog maar het begin van mijn avontuur. Ik had toen nog geen idee hoeveel mooie avonturen me in die jaren erop te wachten stonden…

Hoe het allemaal begon met reizen op maat

Voor ik Treasury Travel oprichtte kreeg ik een baan aangeboden als sales manager bij een reisorganisatie voor individuele reizen op maat. Superblij, enthousiast en zonder ook maar enige praktische ervaring op verre bestemmingen trok ik voor ik begon 9 weken op uit. Met overvolle koffers om met een rugzak vol ideeën en ervaringen weer thuis te komen, klaar voor mijn nieuwe baan.

Iedereen zag beren op de weg, behalve ik

De keus viel op het zuiden van Peru, Panama, Costa Rica en Nicaragua. Met name rondreizen door Panama en Nicaragua waren redelijk onbekend op de Nederlandse toeristenmarkt en waarschuwingen dat Panama en Nicaragua niet veilig zouden zijn vlogen van alle kanten op me af. Dit was in 2007.

Eigenwijs als ik ben liet ik me niet uit het veld slaan. Ik wapperde alle negatieve commentaren van mensen die nooit verder waren gekomen dan de Benelux, weg. Open minded en blanco stapte ik op het vliegtuig, op naar het grote avontuur. De eerste weken in Peru bracht ik samen met een reisgenoot door, dat was nog peanuts. Alle highlights van zuid Peru werden aangedaan tijdens de rondreis en op een rap tempo, er moest veel geleerd worden in korte tijd. Na Peru zou ik alleen verder reizen.


Pisco sour nationaal drankje van Peru
Pisco sour, saludos!

Pisco Sour in Lima, saludos!

De reis startte in Lima waar we direct na aankomst midden in de nacht aan de Pisco Sour zaten, het lokale drankje van Peru. Super lekker zegt men als je van alcohol houdt. Voor mij was de combinatie van slaapdronken en Pisco Sour als welkomstdrankje de genadeklap om direct als een blok in slaap te vallen. Het avontuur was begonnen!

De Inca’s in Peru bestaan nog!

Wat was alles nieuw voor mij. Ik had al heel wat reizen gemaakt maar verder dan mijn geliefde Jordanië kwam ik toch niet, er ging letterlijk een nieuwe wereld voor mij open. Ik keek mijn ogen uit in die enorme stad Lima aan de oceaan, de taal, het verkeer, het eten, de mensen waarvan velen toch verdacht veel trekken van de Inca’s vertonen. Zoveel dat ik me afvroeg of het verhaal wel klopt dat Inca’s verdwenen zijn. De Inca neuzen tieren nog weelderig in Peru! Maar nu dwaal af…


vrouw in peru met inca trekken
Deze vrouw heeft nog de mooie, krachtige Inca neus

Bingo in de bus naar Paracas

We werden keurig opgehaald bij ons hotel en naar het busstation in Lima gebracht. Hier stapte we op de bus naar Paracas, wat een beleving. De koffers werden net als op een luchthaven afgegeven, gescand en via een aparte route in de bus geplaatst.

De hele rit werden we vermaakt met een film waarvan het geluid op 10 stond. Een dame in een mooi pakje die het geluid probeerde te overstemmen en iedereen vermaakte met een spelletje bingo waarbij de mooiste prijzen te winnen waren zoals een mandarijn, pakje sap of pakje kaarten. De hele bus deed vol enthousiasme mee. De man naast me had al snel door dat ik geen woord Spaans sprak. Hij hield mijn bingo kaartje in de gaten en gaf een seintje als ik een nummer moest aankruisen, dat was mijn eerste kennismaking met de warme gastvrijheid in Zuid Amerika. Gracias Amigo!


pelikanen op de ballestas eilanden voor de kust van paracas peru
Pelikanen genoeg op de Ballestas eilanden

Candelabra, Ballestas eilanden en bergen vogelpoep

Paracas was heerlijk warm en als snel zagen we er beiden uit als krootjes, totaal niet voorbereid op de kracht van de zon in Peru. De volgende ochtend stapten we op de boot naar de Ballestas eilanden, net voor de kust van Peru. De tocht voer ons langs de immens grote Candelabra, een afbeelding in het zand/grind aan de kust. Het hoe of weet van deze afbeelding weet niemand exact maar indrukwekkend is het!

De Ballestas eilanden waren voor mij de eerste kennismaking met in het wild levende zeeleeuwen, pelikanen en pinguïns. Ontelbare vogels poepten er lustig op los dus soms wat het even wegduiken als er een zwerm overvloog. De stank van de vogelpoep en overige uitwerpselen – guano – werd lichtelijk verbloemd door de uitlaatgassen van de boot, maar dat mocht de pret niet drukken.

Na nog een blik op de prachtige Kathedraal geworpen te hebben keerden we happy terug naar het vasteland. Vier weken na ons verblijf kwam een grote aardbeving  in Paracas en is de Kathedraal naar de bodem van de oceaan gezonken…


buggy door de duinen van ica peru
Nog nietsvermoedend en relaxt bij de buggy in Ica

Met een buggy en sandboard over de zandduinen van Ica

En dan plots duiken er in het binnenland van Peru waanzinnig hoge duinen op. Een oase, compleet met palmbomen, een meertje in het midden. Om het meertje staan een paar oude koloniale panden die omgetoverd zijn tot hotels, restaurantjes en winkeltjes. Het toeristische plaatje is compleet.
Ica is werkelijk een plaatje en een bezoek meer dan waard.

Adrenaline junk als we waren – toen nog niet hoor – stapten we met een grote glimlach in een buggy om over de duinen te rijden met het idee lekker rustig te toeren over het zand… Met ruim 100 kilometer per uur vlogen we letterlijk over de duinen dat was even wennen maar al snel begon ik de lol er van in te zien. Een soort van achtbaan maar dan anders.

Nadat ik mijn draai had gevonden en kon genieten van de dune bashing over de duinen van Ica werd de volgende verrassing aangekondigd, sandboarden. Pardon? Ja, sandboarden… Volgende keer toch maar even beter lezen wat er allemaal de bedoeling is voor ik ergens aan begin. Maar goed ik was hier ook om ervaring op te doen om later met klanten te kunnen delen, dus gaan met die banaan, eh sandboard. Gelukkig mocht ik op mijn buik op het board liggen, dat scheelde weer met vallen. Voor mijn gevoel vloog ik bijna net zo hard als de buggy van de duinen van Ica af!


kolibri nazca lijnen peru rondreis treasury travelDe beroemde Kolibri, Nazca lijnen


Inca hoofd en Pampas lines langs de weg

Met privé vervoer reden we verder het binnenland in. Op naar de Nazca lijnen die al vele jaren op mijn bucketlist stonden, dat in die tijd nog gewoon wensenlijstje heette overigens. We passeerden het gezicht van de Inca. Een rots in de vorm van het gezicht van een Inca krijger, de markante trekken straalt een ongekende kracht uit.

Een stop bij de Pampas lines gaf een preview op wat er morgen te wachten stond bij de Nazca lijnen in de woestijn van Peru. Was het maar al zover!

De Nazca lines in de woestijn van Peru

We hangen ondertussen in een klein cessna vliegtuigje boven de Nazca lijnen in Peru. Ik knijp mezelf even, is dit echt? Wow, al zoveel over gelezen, zo lang op mijn wensenlijstje en nu gebeurd het gewoon echt! Aan mijn stoel hangt een kaart met de figuren die we gaan zien vanuit de lucht. De piloot draait bij ieder figuur zo dat hij met de tip van de vleugel het figuur aanwijst. De Kolibiri, de Spin, de Aap en nog meer komen zo voorbij.

Wat opvalt en me eigenlijk nog meer intrigeert zijn de vele kilometers lange kaarsrechte lijnen die er uit zien als landingsbanen. Ze lijken tot in de horizon  te verdwijnen over heuvels en door dalen. Kaarsrechte lijnen, dat zouden we nu niet meer voor elkaar krijgen. Mijn brein kan er niet bij, hoe is dit ooit gemaakt en waarom. Ik houd zo van dit soort dingen. Je ogen zien het, je kunt het aanraken en toch is het zo ontastbaar. De wereld zit er vol mee!

Bij figuur nummer 10 vond mijn maag het gedraai van het vliegtuigje genoeg en heb ik alle zeilen bijgezet om me er niet aan dat gevoel over te geven.
Een vette tip: neem geen jus d’orange bij je ontbijt voor je de vlucht over de Nazca lijnen gaat maken.
nazca lines in peru de spin treasury travelDe Spin, Nazca Lines Peru


Mijn stoel beweegt in de bus 

De nachtbus naar Arequipa arriveerde net na middernacht in Nazca, twee uur te laat. Dat kan en daar moet je altijd rekening mee houden als je reist. Wees flexibel en besef dat niet altijd alles zo geregeld is als bij ons. Gewapend met wat noodrantsoen aan eten en drinken, een pakje speelkaarten of wat muziek, praatje maken met de lokale bevolking en zo kom je de tijd wel door. Mopperen kan ook en dat maakt het wachten alleen maar langer en vervelender.

De bus heeft gelukkig slaapstoelen en in het pikkedonker terwijl de bus alweer rijdt, probeer ik het nummer van mijn stoel te vinden. Niet te zien in het donker maar ik ontdek een lege stoel en opgelucht laat ik met op de stoel zakken. Oeps de stoel beweegt, ik was boven op een slapende Peruaan beland!

Uiteindelijk wel mijn stoel kunnen vinden. 14 Uur in een bus is best lang, zeker als je niet kunt slapen. Ik zou er nu voor kiezen terug te rijden naar Lima en vandaar te vliegen naar Arequipa, dat is nu en de bus was toen.

Onderweg naar Arequipa, de witte stad in Peru

Na de lange rit arriveren we in Arequipa en worden naar ons mooie hotel aan het Plaza des Armes gebracht. Hier gaat de kakofonie van claxons overdag continue door, welkom in Arequipa. Wat een waanzinnig mooie stad is dit! Het klooster, de kathedraal, Juanita de ijsprinses, ze zijn allemaal even mooi om te bezoeken. Genietend op het dak van een restaurantje kijken we uit over het plein, de mensen en de wit besneeuwde vulkaan en bergtoppen die om de stad heen liggen. Wat een avontuur en wat is de wereld mooi!

Hoogteziekte in Chivay

We kopen in Arequipa nog wat dingen tegen hoogteziekte, cocabladeren en cocathee op zak en veel druivensuiker. We rijden namelijk de hoogste pas over en dan kan je maar beter voorbereid zijn. Op de pas 4.900 meter boven de zeespiegel wordt even gestopt voor een foto moment en een lama wollen trui en muts te kopen bij lokale dames. Het is koud is op die hoogte. Alles gaat in slow-motion. Of ik ijzeren schoenen aan heb zo zwaar zijn mijn benen door de hoogte. Alsof ik op de maan loop zo traag gaat het.

De hoogteziekte heeft ons niet te pakken tot dat…

Je moet dus niet anderhalf uur tot aan je kin in de hot springs van Chivay gaan zitten want dan pakt de hoogteziekte je alsnog…

Een kleine Peruaan die niet verder kwam dan mijn decolleté en blijkbaar ook niet verder kon kijken dan dat begon een heel verhaal in de hotsprings. Ongemakkelijk als ik me toen voelde liet ik me tot aan mijn kin in het heerlijke warme water zakken, weg van de Peruaan en zijn priemende blik. Dat zou me nu niet meer overkomen, maar ja dit provinciaaltje was nu eenmaal voor het eerst echt op pad in de grote wereld en bleef beleefd naar het Spaanse gebrabbel luisteren terwijl het zweet van me afgutste. Dit viel niet op vanwege de stoom in de warmwaterbron maar wat had ik het benauwd.

Doodmoe kwam ik het water uit, denkende dat het van de reis door Peru kwam en plofte zonder te eten mijn bed in. Later hoorde we dat je niet langer dan 20 minuten in het hete water mag zitten…

Onverwacht bezoek met twee flessen wijn

Er werd op mijn kamerdeur geklopt, geïrriteerd dacht ik nog dat mijn reisgenoot toch een sleutel had. Ik had de puf niet open te doen, zoek het maar uit dacht ik en sliep weer verder. Weer geklop en nog een keer waarna eindelijk de deur openging en er een mini Peruaantje binnen kwam met twee flessen wijn!? Wijn, kleine Peruaan, wat is dit dan?
Normaal zou ik iemand bij kop en kont de kamer uitgezet hebben en nu niets. Mijn brein deed het amper, mijn lichaam kon niets, het Peruaantje en de flessen kwamen dichterbij. Hij kletste er lekker op los en ik kon hem alleen maar met mijn ogen volgen.

Plots doken de flessen wijn onder de dekens, wat gebeurd hier? Oh het zijn kruiken. Muchos gracias dacht ik nog en zakte verder weg. Mijn reisgenoot kwam terug. Ondertussen kon ik mijn lichaam niet meer voelen en kon er nog net uitbrengen dat ik een dokter nodig had. Gelukkig maar want als ik weer in slaap was gevallen was ik waarschijnlijk niet meer wakker geworden.

De dokter, injecties en medicijnen tegen hoogteziekte

Het zuurstofgehalte in mijn bloed was ver beneden peil, ik had hoogteziekte in een gevaarlijk stadium. Mij boeide het werkelijk niet meer, ik lag daar en kon niets. Op een gegeven moment keek ik van boven toe hoe de dokter van alles deed met mijn lichaam, een bizarre ervaring. Ik was er wel en toch ook niet. Met injecties en een flinke tijd aan een zuurstoffles kwam ik weer langzaam bij mijn positieven. Ik begon langzaam mijn benen weer te voelen, of ik ze voor het eerst in mijn leven voelde. Dat is iets dat ik ook nooit meer zal vergeten.

Met een medicijnen voor de komende tijd mocht ik de volgend dag weer verder reizen. Het heeft de hele reis door Peru nog een nasleep gehad. Ik ben blij dit meegemaakt te hebben. Dit is echt een les om nooit te vergeten en iedere klant die via mij naar Peru gaat krijgt dit verhaal te horen omdat het echt van levensbelang kan zijn.

Onderschat hoogteziekte niet, luister naar je lichaam, pas je tempo aan, drink veel water, eet druivensuiker, kauw cocabladeren (bleh) of neem preventief natuurlijke medicijnen die overal in Peru te koop zijn. En het allerbelangrijkste, duik nooit tot je kin in een heetwaterbron vanwege een Peruaan…


condors crus del condor chivay peru rondreis treasury travel
Volwassen condor bij Cruz del Condor, Colca Canyon

De condors in Colca Canyon

Sjoeeeffff hoor ik boven mijn hoofd, kijk omhoog en zie een soort zweefvliegtuig over me heen vliegen, oh nee het is een condor!

We zijn bij Cruz del Condor en weg gelopen van de massa die daar bij het kruis op een hoopje staan. Ik houd niet van mensenmassa, heb me afgezonderd en geniet op slechts een paar meter van de drukte in alle rust. Op een paar meter van mij landt een condor jong en kijkt rustig naar mij. Met open mond kijk ik terug naar een kuiken van ongeveer een meter hoog!

Anderhalf uur lang hebben vijf condors zich laten zien en ademloos heb ik gekeken. In eerste instantie trilden mijn handen zo van opwinding dat ik geen foto kon maken. Vogels zo groot en toch zo sierlijk, een herinnering die nooit meer vergeten wordt. De thermiek van de lucht bracht ze iedere keer weer terug omhoog, speurend naar dode dieren in de enorme Colca Canyon waarvan gezegd wordt dat deze dieper is dan de Grand Canyon in Amerika.


jonge condor colca canyon peru rondreis individueel
Jonge condor komt een kijkje nemen

Puno aan het Titicaca meer

Door de bergen en over hoogvlakten rijden we naar Puno, overal zien we lama’s en alpaca’s, ze zien er zo lief en mooi uit! Alpaca’s staan hier ook op de menukaart. Mijn reisgenoot heeft het geprobeerd en vond het heerlijk, ik sla liever even over. Puno ligt hoog, zoals heel veel plaatsen in Peru hoog liggen. Lopen gaat langzaam en na mijn les in Chivay pas ik mijn tempo aan op wat mijn lichaam me vertelt.

Puno is leuk, Puno is s ’avonds koud, echt koud. Anders koud dan wij gewend zijn en wederom kochten we wat extra truien en sjaals die hier voor een paar Sol – Peruaanse valuta – op straat verkocht worden. Kriebelen doen ze best maar warm zijn ze ook.


titicaca meer peru, uros indianen drijvend eiland
Drijvend eiland van de Uros Indianen op het Titicaca meer

Varen over het hoogst bevaarbare meer ter wereld, Titicaca meer

We overnachten op een eilandje in het Titicaca meer. Helemaal blij en een tas vol kleurtjes, kleurboeken, rijst en gecondenseerde melk voor ons gastgezin gaan we aan boord. We stoppen bij een drijvend eiland van de Uros indianen en bleu als ik ben ga ik er vanuit dat dit echt in het wild levende indianen zijn… Kwam ik even bedrogen uit. Het eilandje zelf is echt bijzonder om te zien, hoe ze van riet en aarde een drijvend eiland weten te creëren en daarop leven. Althans de Uros die ver weg van de toeristen hun eilandjes hebben.

Bij aankomst werd luidkeels “my Bonny is over the ocean” gezongen door in felle kleding gehulde Uros indianen. Pang, mijn ballonnetje van romantiek spatte uit elkaar. Kort na aankomst veranderde het eilandje in een oogwenk in een soort van braderie. De commerciële talenten van de Uros indianen werden geactiveerd en het gevoeld dat ik op de Albert Cuyp markt beland was zorgde ervoor dat mijn interesse tot beneden het nulpunt daalde.

Overnachten op Amantani eiland

We arriveerden op Amantani eiland, hier overnachtten we bij een lokale familie. Ook hier te grote verwachtingen gehad. Een flinke groep klossende vrouwen in klederdracht staan te wachten en krijgen ieder een bundeltje toeristen aangewezen. We mogen onze gastvrouw met Mama aanspreken. Niet mijn ding maar goed ik was er nu, de boot bleef liggen waar die lag, dus verstand op nul en gaan.

Het onderkomen is basic, een bed meet een po er onder en iets wat ooit een gordijntje was voor het raam. Prima voor één nacht. Blij overhandigen we de meegenomen cadeautjes die daarna in een kamer verdwijnen welke me deed denken aan een soort mini Makro. Stampvol met dezelfde geschenken die toeristen voor ons hadden meegebracht. Mijn ballonnetjes bleven knappen…


zonsondergang bolovia bergen titicaca meer amantani eiland peru rondreis
De zon gaat onder achter de bergen van Bolivia

De zon zakt achter de besneeuwde bergtoppen van Bolivia

We klommen naar het hoogste punt van het eiland om van de zonsondergang te genieten, dat was echt supermooi. De klim naar de top is pittig – mede door mijn nasleep hoogteziekte – maar ik heb het uiteindelijk gehaald. Als laatste van de groep, dat dan weer wel! Maar ik was er!

De zon gaat onder achter de besneeuwde bergtoppen van Bolivia aan de overkant van het Titicaca meer, wat is dat mooi. Na een verplichte avond in het dorpshuis, gehuld in dikke traditionele kleding met bijpassend verplicht dansje duiken we in de bedjes om de volgende ochtend te genieten van pannenkoeken als ontbijt. Vanaf 5 uur die ochtend was onze gastvrouw hier mee bezig geweest. Hout sprokkelen, vuurtje stoken, verse melk halen en bakken. Wat hebben wij het dan toch makkelijk…

Taquile eiland is geweldig mooi!

We varen via Taquile eiland terug naar het vasteland, wat een leuk eiland is dat! Of de tijd en de mensen hier eeuwen stil hebben gestaan. Dat maakte de over-toeristische beleving weer helemaal goed.

Dit soort dingen kom ik de jaren er op ook vaak tegen en dat is goed. Onze klanten worden niet blij van massa toerisme en juist door dit zelf te ervaren kunnen we ze hierover goed informeren. We bieden vanaf dat moment dan ook alleen een dag excursie over het Titicaca meer aan waarbij alles gezien wordt en met name Taquile eiland. En wie het wel leuk vindt om bovenstaand te beleven mag dat uiteraard, we leveren niet voor niets individuele reizen op maat.


luxe trein van puno naar cuzco peru
De luxe trein van Puno naar Cuzco

Per luxe trein naar Cusco

Een mooie dame in een prachtig kostuum nodigt ons met een vriendelijk gebaar uit aan boord van de luxe Andean trein te stappen en dat doen we. Per luxe trein reizen we van Puno naar Cuzco. Het is of we een boek van Agatha Christie binnenstappen, de houten afwerking van de coupe’s, comfortabele oorfauteuils, messing tafellampjes, personeel in chique kostuum het hele plaatje is compleet. Aan onze coupe hangt de bar waar messing ook weer weelderig als decoratie is gebruikt. De laatste coupe is deels open waardoor filmen en fotograferen goed te doen is.

Aan de kant, de trein komt er aan!

Net na Puno rijden we tussen huizen door waar de lokalen mensen hun marktwaar aanbieden bovenop de treinrails. De machinist laat met een hoop kabaal horen dat de trein er aan komt en rap worden alle goederen van het spoor gehaald en duikt iedereen net op tijd de huizen binnen om direct daarna alles weer uit te stallen en verder te gaan alsof er niet net een immens grote trein over hun stoep heeft gereden. Hoe anders is het leven hier in Peru in vergelijk met in Nederland en België.

Fotograferend vanaf het balkon in de trein krijg ik last van gemengde gevoelens. De vriendelijke maar arme bevolking zwaaien als ze me zien. Vrouwen met overal kinderen aan hun lijf rennen soms hele stukken tevergeefs achter de te snel rijdende trein aan om wat te willen verkopen. Daar sta ik dan met mijn camera voor het geld waarvan een Peruaan gezin waarschijnlijk een paar jaar te eten voor kan kopen. Het raakt me en ik ga terug naar binnen, dit voelt best naar.

Gelukkig komt mijn reisgenoot even later terug met een overdosis aan wollen lamaatjes die hij heeft gekocht van een dame die zowel aan de voor- en achterkant een kind had hangen terwijl de trein heel even stopte. Gedurende de reis hebben we steeds meer van dit soort acties gedaan, noem het afkopen van schuldgevoel maar het voelde wel iets beter.

Per trein of bus van Puno naar Cuzco

De trein doet er 10 uur over, mooi en een lange zit. We worden vermaakt met een mode show, heerlijke drie gangen menu’s en het landschap wisselt zich af en het wordt steeds weidser en verlaten. Er rijdt ook een bus van Puno naar Cuzco, deze doet er ongeveer 6 uur over en stopt onderweg bij verschillende pre-Inca tempels. Een stuk sneller, voordeliger én ook een leuke ervaring.

Geen huis of mens meer te zien tot we in het donker in Cuzco aankomen. Hier worden we opgewacht door Renaldi, een jongeman die ons naar het hotel begeleid en verteld dat alle bezienswaardigheden in de stad dicht zijn morgen vanwege Corpus Christi, dat is jammer. Maar Reny heeft een oplossing en biedt aan om ons gratis de omgeving te laten zien, hij is toch vrij die dag.


corpus christi cuzco peru rondreis treasury travel
Zware taferelen tijdens Corpus Christi in Cuzco

Cuzco, Corpus Christi, geroosterde cavia’s en tempels

Na het ontbijt haalt Reny ons op en lopen we eerst over de markt. Hier liggen ontelbare cavia’s geroosterd op mooi opgemaakte schalen met een mini tomaatje aan hun voortanden geprikt. Ik moet denken aan mijn lieve cavia’s die ik vroeger als kind had en wat een plezier ik met ze heb beleefd. Ik bedank wederom vriendelijk, ik zou ze niet door mijn keel kunnen krijgen.


cavia's zijn een lekkernij in peru
Geroosterde cavia’s zijn een lekkernij voor de bevolking van Peru

Bijzonder is het wel om te zien, de andere cultuur, hoe intens ze hier feestdagen beleven. Het geloof is hier echt nog heilig. Mannen lopen met honderden kilo’s wegende beelden van zilveren beelden van heiligen bekleed met gekleurde zware kleding en sieraden op dikke houten draagbaren door de straten. Soms met 10 man en nog zie je dat het loodzwaar is, echt een kruistocht maar dan anders.

Reny wijst ons er op goed op onze spullen te letten en onze tassen aan de voorkant te dragen. Dit zijn de dagen dat zakkenrollers lekker in de weer zijn, zoals overal ter wereld als mensen niet opletten.

Na de kleurrijke processie laten we de drukte achter ons en lopen door de verlaten straten van Cuzco. De funderingen van de Inca tempels zijn goed te zien, bovenop zijn huizen en kerken gebouwd. Reny verteld dat de Spanjaarden ooit alle funderingen hadden weg gewerkt onder een dikke laag kalk. Tot er een enorme aardbeving kwam die alle nieuw gebouwde huizen van de Spanjaarden liet instorten. Alleen de Inca funderingen stonden nog, wat er bovenop gebouwd was, was ingestort. Door de funderingen hebben veel mensen het overleeft en als dank en ode aan de Inca’s zijn de gebouwen daarna weer opgetrokken en hebben ze de Inca stenen zichtbaar gehouden.


fundering van inca tempels cuzco peru12 hoekige steen waar geen speld tussen te krijgen is…


Hoe een ontmoeting een legende kan worden

Met een taxi rijden we de bergen boven Cuzco in. Daar neemt Reny ons mee terug in de tijd en verteld alles over wat hier heeft afgespeeld. De enorme stenen van Sacsayhuama laten me nietig voelen. Wie hier iets bijzonders wil meemaken moet er voor zorgen om op 24 juni in Cuzco te zijn tijdens het Inti Raymi – het Zonnefeest van de Inca’s dat hier dan in kleuren en geuren wordt gevierd.

We raken tijdens de lunch op een magische plek echt aan de praat met onze gids, hij blijkt zeker 10 jaar jonger dan ik dacht. Zorgen hebben hem getekend en hij verteld mij over zijn droom om officieel gids te worden. Ooit, maar dat zal niet gebeuren verteld hij. Hij moet zijn geld verdienen om te zorgen voor zijn zusjes en vader. Als die allemaal het huis uit zijn is hij aan de beurt.

Lang verhaal kort; we hebben met Treasury Travel zijn opleiding betaald en hij staat nu als The Legend of Peru bekend als een van de beste gidsen in Peru en Bolivia, wat ben ik trots op hem!

Sacsayhuamán tempel boven cuzco peru rondreis
Sacsayhuamán in de heuvels boven Cuzco

Onze reis ging nog verder…
Machu Picchu mocht uiteraard niet ontbreken en deze mooie individuele rondreis Peru hebben we afgesloten in de Amazone jungle. Daarover meer in deel 2 van de individuele rondreis door Peru.


Geïnteresseerd in een individuele rondreis door Peru?

Neem een kijkje bij onze voorbeeldreizen Peru welke volledig naar wens kunnen worden aangepast.

Treasury Travel verzorgt de mooiste individuele reizen op maat naar het land van de Inca’s.

Voor meer informatie: info@treasurytravel.nl of +31 (0)655976399