Mijn laatste post in Jordanië was aan de Dode Zee. Daarna ben ik een internettraag gebied ingedoken en liet mijn drukke schema weinig ruimte om te bloggen. Met terugwerkende kracht dan bij deze. Ik kan jullie zeggen dat zelfs na 14 maal dit land mij blijft boeien, het zit onder mijn huid, in mijn bloed en in mijn hart. De 15de keer staat al weer in de agenda!
Maar goed, ik startte dus aan de heerlijke Dode Zee. Mijn geheim om optimaal van dit helende water te genieten? Nog voor de zon opkomt – vroeg mijn bed uit dus! – ben ik al in het water te vinden. Daar waar iedereen zich nog een keer omdraait of zit al aan het ontbijtbuffet vergrijpt geniet ik in mijn uppie in de zee. Niemand te zien behalve de lifeguard. Genieten in het water, van top tot teen onder een moddermasker en dobberen terwijl de maan verdwijnt en de zon opkomt achter de bergen. Optimaal genieten!
Mijn volgende doel was Dana N.P.. een beschermd natuurreservaat – zoals er velen zijn in Jordanië – waar je eindeloos kunt wandelen in alle gradaties. Aan de top van de enorme kloof – wadi – ligt Dana village. Een eeuwenoud dorpje dat half vervallen is en waar een aantal heerlijke hotelletjes en tented camps te vinden zijn. Ik bezoek Rumanna Camp aan de andere kant van de wadi, vanaf hier kan je een begeleide wandeling maken naar Dana Village, zeker een aanrader!
Dana is een gebied waar hyena’s en wolven voorkomen, het mooist vind ik om met mijn ramen/deur open te slapen en te genieten van hun nachtelijke geluiden. Zoveel mogelijk één met de natuur en dat kan in dit fijne land. Ik overnacht in Dana Guesthouse dat onlangs gerenoveerd en uitgebreid is. De nieuwe kamers zijn prachtig, licht, ruim en een douche met een glazen wand zodat je tijdens het douchen de wadi inkijkt, helemaal tot aan Feynan. De eetzaal ben ik minder blij mee, groot, kil en dat maakt het geluid hard. De manager zegt toe meer aan de wanden te gaan hangen. Misschien zelfs tapijten op de vloer. Gelukkig is het oude gedeelte ook nog in takt en kan je in de woonkamer – voormalige eetzaaltje – nog heerlijk bij de houtkachel chillen of spelletjes doen.
Ik maak samen met mijn goede vriend Ayyad waar ik al zo’n 13 jaar een hechte vriendschap en samenwerking mee heb en met Abu Ali – vader van Ali – een wandeling door één van de mooiste wadi’s van Jordanië. Een wandeling van 5 tot 6 uur, 14 kilometer lang en ieder stap is geweldig. Enorme kloven, watervallen, palmbomen, oleanders, beekjes, klimmen en klauteren, wat een feest!
Onderweg is er voldoende tijd om te genieten, we maken bedoeïenenthee, picknicken met manouche – platbrood – labneh – soort yoghurt en hummus. Vergezeld met verse minikomkommers en de lunch is compleet. In kleermakerszit genieten we in schaduw terwijl de geur van brandend hout van het kampvuurtje voor de thee in vlagen voorbij komt. En dat in een decor van metershoge rotsen aan weerszijden, groene palmbomen en een rustig stromend watertje langs onze voeten. Dit is Jordanië, dit is echt genieten. De uren vliegen voorbij, ik raak niet uitgekeken en dat terwijl ik deze wandeling jaren terug al eerder heb gedaan. De natuur verveelt nooit. De wandeling is mooi en soms ook even pittig als er een hoogte van 3 – 4 meter overwonnen moet worden met niets meer dan handen, voeten en soms een touw. Gelukkig heb ik Abu Ali bij me die in de meest lastige gevallen als trapje fungeert 😊 en af en toe ontkomen we er niet aan om een stukje te zwemmen en ook dat is een feest met deze warmte en binnen no-time zijn de kleren weer droog.
Na ruim 5 uur verlaten we de smalle siq – kloof – en wordt de wadi ruimer en breder. Aan de zijkanten zijn de restanten van een Romeinse nederzetting te vinden. In dit gebied wemelt het van de kopermijnen. Op last van de overleden Koning Hoessein zijn deze jaren geleden gesloten om de natuur te beschermen. Dat is Jordanië, er kan geld verdient worden aan koper waarbij enorme zware truck door deze gebieden heen denderen en er wordt gekozen dit niet te doen, uit respect en voor behoud van de natuur, het land van de bevolking. Geld wordt er nu met toerisme verdient. De lokale bevolking is hier deelgenoot van. Dana en Feynan, het wordt gerund door de lokale bevolking en dat maakt het bijzonder. Je bezoek steunt dus de lokale bevolking en maakt ook dat je gastvrij ontvangen wordt, het is namelijk hun thuis en daar zijn ze enorm trots op.
Net voor we de jeep die ons naar de Lodge brengt bereiken, worden we plots overvallen door een zandstorm, vanuit het niets. We kunnen gelukkig nog net op tijd schuilen onder een grote oleanderstruik voor het zand ons bereikt. Mooi om mee te maken!
Ik overnacht in Feynan Ecolodge. Het eten is vegetarisch, er worden hier geen dieren geslacht uit vraatzucht of om toeristen te behagen. De bedoeïenen eten zelf ongeveer 1x maal per maand vlees. Of tijdens het Offerfeest. Suleiman, een van de leuke en vriendelijke lokale jongens die hier werken, legt mij uit hoe het halal slachten gaat. Ik, als enorme dierenliefhebber wil het in eerste instantie liever niet horen. Maar als hij uitlegt hoe het gebeurd en waarom op die manier krijg ik er begrip voor. Een dier wordt nooit in bijzijn van een ander dier gedood, dit zorgt voor stress. Dan komt er een chemische stof vrij in het bloed en maakt het vlees – dus uiteindelijk ook de mens – ziek. Ook voor het dier is het dan een strijd omdat het weet wat er komt. Dan wordt met een scherp mes in één haal de slagader doorgesneden, de toevoer naar de hersenen stopt direct en het dier is zich er niet van bewust. Het klinkt akelig – is het ook – en wel logisch. Ik ga niet over onze slachthuizen beginnen, maar daar gaat het er echt heel anders aan toe.
Er wordt een enorme telescoop het dak op gereden, we gaan sterren kijken – stargazing! De Melkweg schittert al hoog boven de lodge en daar heb je echt geen telescoop voor nodig. Ik zie naast alle kleuren sterren, Saturnus compleet met kringen en de kraters op de Maan. Er wordt veel uitgelegd over de sterren, oude verhalen worden verteld terwijl we verwend worden met thee. De hele lodge is ondertussen met kaarslichtjes verlicht wat het nog gezelliger maakt.
Terug naar de lodge. Een van mijn favoriete plekjes en waarom? Je kunt hier op het dak slapen. Ja beetje zonde van de prachtige kamer maar de sterrenhemel en de nachtelijke geluiden trekken mij meer. Ik ben de enige van alle gasten en heb het hele dak en de hele hemel voor mijzelf, mooier kan niet. Op een dik matras en een pot thee naast me lig ik naar de sterren te kijken. In plaats van schapen tellen kan je hier vallende sterren tellen en ik val al snel in slaap. Af en toe kom ik even terug uit mijn slaap als in de verte een wolf hoor huilen, wat is het fijn om weer terug te zijn.
